Rozdział 17 część 2

Ohayooo ;3

Znalazłam czas ,komputer mamy i piszę :D

Zapraszam do czytania xD

~*~

* Zdjęcia nie ma ,bo komp mamy :C*

   Kobieta wskazała ręką drzwi właśnie jakby budowane. Były one z brązowego drewna ,otoczone iskierkami. Nagle podleciała do mnie mała istotka - wróżka. Dotknęła ona mojej twarzy i uśmiechnęła się. Po chwili stała się wielka jasność. Szybko zamknęłam oczy ,a kiedy trochę przygasło otworzyłam. Przed sobą już nie widziałam tej istoty. Rozglądnęłam się i nagle zobaczyłam ją pod sobą. Leżała jakby wyczerpana.
-C...Co jej się stało?-zapytałam
-No cóż... Skutki uboczne ich użycia mocy uzdrawiania.-odpowiedziała cicho seledynowłosa i wzięła wróżkę w ręce.
-Ah...Rozumiem.-powiedziałam.
   Nagle zrozumiałam ,że już nic mnie nie boli. Uśmiechnęłam się ,a po chwili poczułam coś w ręce. Spojrzałam. Kamyk ,zwykły ,choć świecący. Ale... Był taki mały... Jak ta wróżka. Pasował by do niej. Wpadłam na pewien pomysł. Zamknęłam ten kamyk w dłoniach i stworzyłam łańcuszek z kryształu. Podałam go seledynowłosej i uśmiechnęłam się.
-To dla tej wróżki?-zapytała
-Mhm.-odpowiedziałam
-Jesteś hojna... Ten kamyk jest wiele warty...
-Widać ,przecież nie często znajduje się świecące kamyki.
-Heh.
   Zaśmiałyśmy się i po chwili podeszłam do ukończonych drzwi. Co tam znajdę? Czy wrócę do przyjaciół? Bałam się. Strasznie. A co jeśli to złe drzwi? Co jeśli ONA mnie oszukała? Odwróciłam się i zmierzyłam ją wzrokiem. Jej uwaga skupiona była na tej wróżce. Na twarzy ukazało się zmartwienie. Już nie miałam wątpliwości. Szybko podeszłam do drzwi i otworzyłam je.
-Słuchaj no...-zaczęłam-Kim jesteś?
-Ja? Jestem... Twoją mocą.-powiedziała
   Zdezorientowana przystanęłam. Odwróciłam się. Czy ja się nie przesłyszałam? Czy ONA może być moją mocą? Dlaczego ja tu jestem w ogóle? Co ja tu robię?!
   Kiedy ja się zamyśliłam ,seledynowłosa wstała. Szybko do mnie podeszła i powiedziała "Żegnaj". Potem popchnęła mnie w stronę drzwi. Znowu zastała ciemność. Potem jasność. Ciemność. Jasność. I tak na zmianę. Potem zaczęłam spadać. W przepaść. Machałam rękami ,bezskutecznie próbując się czegoś złapać. I nagle wpadłam do wody. Pewnie lodowatej ,jednak nie zrobiło to na mnie wrażenia. Jestem zimnolubna. A po chwili usłyszałam wybuch. Znowu pojawiały się jasność i ciemność. I nagle cisza. Została jasność.
   Usłyszałam dźwięk klamki. Ktoś otwierał drzwi. Lekko ,niewidocznie otworzyłam jedno oko. Zauważyłam smutną Maję. Usiadła na krześle niedaleko ,patrząc cały czas na podłogę.
-Ohayo minna...-usłyszałam-Gomene. Nie wiem jak zdobyć odtrutkę na to co on wam zrobił... Gomene.
-Maja-chan... Nie przepraszaj...-powiedziałam szybko.
   Spojrzała na mnie. W jej oczy jakby wstąpiła nowa nadzieja. Usiadłam ,a ona na mnie się rzuciła. Z radością.
-Anja-chan!-krzyknęła
-Nie martw się... On na pewno Cię oszukał... Jestem tutaj.-powiedziałam

CDN...

~*~

Miałam mocny zastrzyk weny *.*

Dziękuję za uwagę ,Maju twoja kolej :3

Sayonaraaaa :3

Rozdział 17 część 1

Ohaaaayoo :3
Teraz ja piszę C:
Więc rozdzialik czas zacząć~!

~*~

   Ciemność. Wszędzie była ciemność. Nagle coś się stało. Pojawiło się światełko w tunelu tej ciemności. Wstałam obolała i z trudnością doszłam do światła. Widziałam już rysy kobiecej sylwetki. Upadłam. A ona spojrzała na mnie. Miała piękne, seledynowe włosy ,piwne ,głębokie oczy oraz czerwoną sukienkę. Spojrzała na mnie zdezorientowana ,jednak po chwili uśmiechnęła się.

   Odgarnęłam włosy na mojej twarzy i wstałam. Chwiejnie potoczyłam się po pokoju ,a po chwili oparłam na ścianie.

-Żeby się obudzić musisz poprawnie odpowiedzieć na moją zagadkę..-powiedziała-Niby łatwa ,ale dużo osób polega.

-Ah...-odpowiedziałam

-Tak więc. Stoisz przed dwoma bramami, z których jedna prowadzi do wyjścia natomiast druga do przepaści. Przed bramami stoi dwóch strażników, z których jeden kłamie a drugi mówi prawdę.

Jak sformułujesz tylko jedno pytanie które zadając tylko jednemu strażnikowi uzyskasz odpowiedź, która prowadzi do wyjścia?

-Yy... Gdzieś słyszałam tą zagadkę ,tylko jaka odpowiedź... Ech... Którą bramę wskazał by twój kolega jako prawdziwą?

-Dobrze.  Brawo.

-Dobrze? Mogę uwolnić się od tej ciemności?

-Oczywiście ,że możesz!-krzyknęła uśmiechając się szeroko.

CDN...
~*~
Sorki że takie krótkie ale dysk mi padł .__.
Część druga będzie za około miesiąca .__. Sayoo ;c